Zelfs als alles in het leven goed gaat en alles loopt op rolletjes, kan je je toch pessimistisch en leeg voelen. Hierdoor kan je neigen om jezelf af te leiden van dit negatieve gevoel. Allerlei afleidingsstrategieën van social media, alcohol, extreem sporten en werken, verdoven enzovoorts liggen op de loer. Je neigt terug te zakken in de autonomie hiërarchie. Tezamen met de schadelijke gevolgen van te veel sporten, (slecht) eten, alcohol gebruik, laat je verder afdalen in de put; dreigt de pijn opnieuw de kop op te steken.
Binnen de STAP-protocol bestaat de mogelijkheid verder de autonome hiërarchie op te laten klimmen door jezelf, door middel van een aantal vragen, daar heen te brengen.
Ook kan je deze vragen gebruiken om terug te kijken waar je vandaan kwam. Alle ‘nieuw’, ‘beter’, ‘sneller’ wat je eerder wenste, heb je bereikt. De klim naar de piek van pijnvrij is gehaald en in de loop van de tijd heb je als ‘normaal’ gaan beschouwen. Alles wat je eerder als ‘top’ ervaarde, wordt na verloop van tijd normaal en routine. Het verliest zijn waarde. Door dit gevoel van verlies van waarde, komt er een nieuw gevoel naar boven: schaamte. Schaamte over dat alles goed gaat, je alles hebt, en je je toch leeg en pessimistisch voelt. De andere kant van de medaille is, dat je een nieuw doel, een nieuwe piek zoekt. Een nieuwe piek om heen te klimmen, om gaandeweg de klim te ontdekken dat er een nieuwe piek op de achtergrond zich opdoemt. En zo zet de wandeling zich eindeloos voort. Je jaagt het einde van de horizon na… Het einde van de regenboog. Op deze manier zit je weer vast; vast in de wandeling naar de volgende piek, naar ‘meer’. En daarmee borrelt het pessimistische gevoel op, de ‘val’ dreigt. Probleem is dat je niet jezelf laat rusten om tijd te nemen om terug te kijken waar je vandaan komt; te overzien hoe groot de afstand is die je intussen overbrugd hebt. Je moet ‘stoppen’ om verder te kunnen gaan – sterker nog: door te ‘stoppen’ kan je sneller gaan. Dit ‘stoppen’ en terugkijken brengt dankbaarheid, bewondering en waardering. Bovenal de menselijkheid. En met dit, komt de kracht en energie om de klim naar de piek te vervolgen op je eigen bepaalde tempo.
Je kan deze Dankbaarheid-STAP gebruiken voor materiele doeleinden (een auto of huis bijvoorbeeld), situaties of behaalde doelen. Dan kan je een aantal vragen overslaan (vraag 5 en 6). Gebruik je deze echter vooral voor personen (ouders, partner, kinderen, collega’s, jezelf etc.), dan vergroot je met het schrijven van een Dankbaarheid-STAP de menselijke waarde van die persoon. Je waardeert jezelf en anderen voor al het werk, het gedrag en bovenal de persoon die hij/zij is. Je bekijkt die persoon vanuit het perspectief van waarde, van bewondering en van respect. En hiermee komt liefde, connectie en harmonie. Van verbergen en beschermen naar verbinding. Van vechten en vluchten naar liefde en harmonie.
Bij deze vraag kan je alle gevoelens die bij vraag 4 neergezet hebt, in een korte volledige zin noteren, en wel op deze manier: Ik wil dat … (vraag 2) weet, dat ik hem/haar … (vraag 4). Bijvoorbeeld: Ik wil dat Djura (mijn vrouw) weet, dat ik van haar houd. Ik wil dat Djura weet dat ik haar enorm waardeer. Enzovoorts. Totdat alle positieve gevoelens in een volledige korte zin geformuleerd zijn.
En nu…?
We zijn eerder bezig geweest om onze woede te ontladen en daarmee ons sympathische zenuwstelsel schoon te vegen (MEGA-STAP) om al die mobiliserende energie die we nu overhouden te gebruiken voor waardevolle fysieke en mentale prestaties. Al die slopende stress die de onderdrukte woede ons gaf te ontdoen. Vervolgens onze irritaties te reguleren om te voorkomen dat we vanuit nieuw vagaal functioneren vervallen in sympathisch functioneren. Het versterken van onze vagale rem, zodat we in een positie blijven van verbinding met onszelf en onze omgeving. De positie van groei en herstel voor ons lichaam. Daarna via deze Dankbaarheid-STAP actief op te kimmen naar een ander fysiek gevoel, een ander autonoom functioneren en zo onze stress direct om te buigen van een sloper naar een bouwer. Een bouwer van connectie, liefde en harmonie. Voel je dat? Zie en voel je nu hoe je actief jezelf in een positie kan brengen van herstel en groei? Dat je jezelf actief kan laten herstellen door middel van jezelf vanuit een positie van ‘pijn’ te verplaatsen naar een positie van gezondheidsbevordering? En het is nog één ding dat je dat voor jezelf doet, het is nog meer dat je ook je omgeving met jou in dit pad laat bewandelen door actief waarde toe te kennen in hun leven via deze Dankbaarheid-STAP. Hoe mooi is dat? En ja, voor de meeste mensen kan dit nieuwe gevoel oncomfortabel aanvoelen. Ik zou je dringend willen adviseren snel aan dit gevoel te wennen; doe dit voor jezelf én voor de ander. Je leven zal er echt veel beter van worden. Ik spreek uit ervaring.
Zo plavei je je eigen pad naar BlijvendPijnVrij. Moet je eens zien hoever je nu gekomen bent.
Wat je nu gaat doen is een Dankbaarheid-STAP schrijven. En deze STAP stuur je naar de persoon waarover je deze STAP geschreven hebt. Kies iemand hiervoor uit. Iemand die dicht bij je staat zoals je partner, één van je kinderen of één van je ouders. Houd in het achterhoofd dat je dit doet zonder enige verwachting terug. Doe dit dus niet voor een complimentje, een drankje of extra aandacht. Doe dit niet, dan zou het namelijk een zakelijke overeenkomst worden. ‘Ik doe dit voor jou in ruil daarvoor krijg ik een knuffel/aandacht’. You name it. Dankbaarheid is éénrichtingsverkeer.
Dus, schrijf een dankbaarheid-STAP en stuur deze naar die persoon. Daarna ga je naar je Way of Life-app om STAP-protocol af te vinken zodat deze groen wordt. Ga je gang!